Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Mayor Cupcake


Κάθε φορά που σκέφτομαι τι δεξιότητες θα ήθελα να έχω, πάντα χάνομαι ανάμεσα σε διάφορα αντικείμενα, που με συναρπάζουν εξίσου, άλλα πότε δεν βρίσκω τον χρόνο να ασχοληθώ Απαράδεκτη το ξέρω, γιατί δεν είμαι και ο πλανητάρχης να μην έχω χρόνο, άλλα πως τα πάω πως τα φέρνω, πάντα καταφέρνω να βρίσκομαι πνιγμένη και με μηδέν όρεξη να ασχοληθώ με κάτι δημιουργικό Ένα από τα πράγματα που μου αρέσει πολύ, μα πάρα πολύ, είναι η ζαχαροπλαστική άλλα εξόν από μερικά κέικ και γλυκά στα οποία βοήθησα την μαμά μου, δεν έχω να επιδείξω κάτι ιδιαίτερο Έχω δει βεβαία, ατελείωτες ώρες από εκπομπής μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, άλλα δεν νομίζω αυτό να με καλύπτει

Έτσι λοιπόν, όταν πριν μερικές μέρες είδα την ανάρτηση της Άννας στο μπλοκ της, αποφάσισα ότι ΑΥΤΟ: http://inmyc.wordpress.com/2012/01/17/create_cupcakes/ θα είναι το γλυκό με το οποίο θα ξεκινήσει η μεγάλη καριέρα μου σαν ζαχαροπλαστρια. Ναι, φίλε αναγνώστη, καλά κατάλαβες, cupcakes. Είχα όμως εξεταστική και δεν μπορούσα να ασχοληθώ αλλά χτες που τέλειωσε, ήταν η κατάλληλη μέρα να κάνω κάτι διασκεδαστικό και τόσο νόστιμο, σαν επιβράβευση για τον κόπο μου. Από το προηγούμενο βραδύ βεβαία, είχα δει σχέδια στο ίντερνετ, διάβασα μερικές συνταγές, κατέληξα ότι της Άννας είναι η ωραιότερη και συνάμα η ευκολότερη και κίνησα να μαζέψω τα υλικά μου.

Πρώτη μου στάση, ήταν το Εν Καρπώ που είχε μια ωραία ποικιλία από χρώματα και αρώματα ζαχαροπλαστικής, όπως επίσης και πολλά πολύχρωμα τρουφάκια, σοκολατένια πραγματάκια, καραμελάκια και γενικά ότι μπορείς να φανταστείς Μετά τον πρώτο πανικό, που ακολούθησε της συνειδητοποίησης ότι δεν έχω ιδέα πως θέλω να κάνω τα κεϊκάκια μου, αγόρασα μερικά πραγματα και κατευθύνθηκα στον ΚΑΝΑΔΑ στην Β. Ηρακλείου Το συγκεκριμένο μαγαζί έχει είδη πάρτι όποτε αν δεν ήταν το αναλυτικότατο ποστ της Άννας, δεν θα σκεφτόμουν πότε να μπω μέσα για να αγοράσω υλικά για γλυκά Στο εν λόγω μαγαζί μπορείς να βρεις από φόρμες σε διάφορα σχέδια, δεκάδες διακοσμητικά, σιρόπια, πέρλες, χρώματα,αρώματα άλλα και κάτι τρομερά σωληνάρια με έτοιμο χρωματιστό γλασέ Γέμισα και εκεί μια σακούλα καλούδια και ειλικρινά αν είχα περισσότερα χρήματα να διαθέσω, θα αγόραζα άλλα τόσα, να έκανα στοκ. Γενικώς, τα προϊόντα διακόσμησης δεν είναι ιδιαίτερα ακριβά, αν σκεφτείς ότι χρησιμοποιείς ελάχιστο υλικό, και το υπόλοιπο το κρατάς για τις επόμενες-πολλές φόρες- που θα θες να μπλεχτείς με βουτυρα και αλεύρια.

Επόμενη στάση : η κουζίνα του σπιτιού μου. Τα υλικά για το κέικ, είναι τα απολύτως βασικά που υπάρχουν σε κάθε σπίτι, ζάχαρη, αλεύρι, βούτυρο, αυγά και η διαδικασία παρασκευής cupcakes, δεν διαφέρει από αυτήν του κέικ Το καλό ήταν ότι και η βοηθός στο όλο εγχείρημα, η αδερφή μου, είχε πολύ όρεξη και έτσι δεν βαρεθήκαμε να πειραματιστούμε Αποφασίσαμε, λοιπόν, να μην μείνουμε στο απλό κέικ βανίλιας, άλλα να κάνουμε μια μεγάλη ποικιλία από χρωματιστά κεϊκάκια που εν συνεχεία θα διακοσμούσαμε με ακόμα πιο παρδαλά γλάσσα.

Αφού φτιάξαμε την ζύμη, την χωρίσαμε σε διάφορα μικρά πιατάκια και την χρωματίσαμε Στο πρώτο πιάτο ρίξαμε μπόλικο κακάο και προέκυψαν μερικά υπέροχα σοκολατένια κεϊκάκια Τις δυο επόμενες δόσεις τις χρωματίσαμε με κίτρινο και κόκκινο χρώμα και επίσης βγήκαν πολύ πετυχημένες Μάλιστα, στα κόκκινα κεϊκάκια ρίξαμε και ελάχιστο άρωμα φράουλας και έτσι τα κεϊκάκια μας δεν είχαν μόνο ένα συγκλονιστικό φραουλί χρώμα άλλα είχαν και ασορτί γεύση. Τις επόμενες δυο δόσεις τις κάναμε μπλε, πράσινες και την τελευταία ροζ. Η πράσινη βγήκε ωραία και έντονη στο μάτι, με γεύση πικραμύγδαλο άλλα οι άλλες δυο ενώ ήταν ωραίες όταν τις έβλεπες στο πιάτο, μετά το ψήσιμο, δεν είχα τόσο έντονο χρώμα Δεν πειράζει όμως, γιατί τις καλύψαμε με τόσο γλασέ, που πολλοί θα τις δουν άλλα κανεις δεν θα νοιαστεί ιδιαίτερα.

Όταν τελειώσαμε το γέμισμα της φόρμας, ξεκίνησε το ψήσιμο Σε αυτό το σημείο να πω, ότι πραγματικά πρέπει να βάζεις λιγότερο από το μισό στη φόρμα, γιατί φουσκώνει τόσο πολύ, που σε μερικά που ξέφυγε η δόση, μας βγήκαν υπερτροφικά Πάλι όμορφα είναι, άλλα αν βάζαμε λιγότερο, θα είχαμε κάνει παραπάνω κεϊκάκια.

Το τελευταίο κομμάτι, και το πιο διασκεδαστικό, ήταν το γαρνίρισμα Πάλι χωρίσαμε το άσπρο γλασέ σε πιατάκια, και σύντομα είχαμε μπλε, κίτρινο, κόκκινο γλασέ για να ξεκινήσουμε την εικαστική μας παρέμβαση Σε αυτό το σημείο να πω, ότι καλό είναι να κάνεις το γαρνίρισμα με κορνε που έχει λεπτή μυτούλα, γιατί αλλιώς είναι πολύ δύσκολο να βγουν σχεδια με λεπτομέρειες και καταλήγεις να έχεις γαρνίρισμα, στο μέγεθος του cupcake. Μικρο το κακό, αν είσαι καλοφαγάς όπως εμείς, άλλα αν θες ένα πιο κομψό- και διαιτητικό, ει δυνατόν- αποτέλεσμα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις πολύ λιγότερο από αυτό που χρησιμοποιήσαμε. Αφού βάλαμε το γλασέ, ρίξαμε καραμελες, γλυκό του κουταλιού, σιροπια και τρουφάκια και τα πρώτα cupcakes της οικογενείας Ε. Ήταν πραγματικότητα. Πριν καν τελειώσουμε είχαμε οπτικοποιήσει, την επόμενη παρτίδα κεϊκακίων που θα γεμιστούν με μαρμελάδες, μερεντα, και χίλια δυο άλλα πράγματα που δεν θα αποκαλύψω ακόμα.

ΚΑΙ ΙΔΟΥ:  







ΖΗΛΕΨΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑ!!

The reader

" Βγες ραντεβού μ’ ένα κορίτσι που διαβάζει. Βγες με ένα κορίτσι που ξοδεύει τα λεφτά της στα βιβλία αντί στα ρούχα. Έχει προβλήματα με τις ντουλάπες της επειδή έχει πολλά βιβλία. Βγες με ένα κορίτσι που έχει λίστα με βιβλία που θέλει να διαβάσει.

 Βρες ένα κορίτσι που διαβάζει. Θα καταλάβεις αν διαβάζει επειδή θα έχει πάντα ένα αδιάβαστο βιβλίο στην τσάντα της. Θα κοιτάει με αγάπη τα ράφια σε ένα βιβλιοπωλείο, θα είναι αυτή που θα βγάλει μια σιγανή κραυγή όταν βρει το βιβλίο που έψαχνε. Βλέπεις αυτό το κορίτσι που μυρίζει τα βιβλία σε ένα βιβλιοπωλείο με μεταχειρισμένα; Πρόκειται για αναγνώστρια. Δε μπορούν να αντισταθούν να μυρίσουν τις σελίδες, ειδικά αν έχουν κιτρινίσει.

Θα είναι το κορίτσι που θα διαβάζει περιμένοντας στην ουρά για να πάρει καφέ. Κάτσε δίπλα της. Στην αρχή θα σε στραβοκοιτάξει, γιατί τα κορίτσια που διαβάζουν δε θέλουν να διακόπτονται. Ρώτα την αν είναι καλό το βιβλίο. Κέρνα την άλλο ένα φλιτζάνι καφέ.

Πες της τη γνώμη σου για τον Μουρακάμι. Προσπάθησε να καταλάβεις αν κατάλαβε τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις ή αν το λέει για να φανεί έξυπνη. Ρώτα την αν αγαπάει την Αλίκη κι αν θα ήθελε να ήταν η Αλίκη.  

Είναι εύκολο να είσαι με ένα κορίτσι που διαβάζει. Χάρισέ της βιβλία στα γενέθλια, τα Χριστούγεννα και στις επετείους. Δείξε της ότι καταλαβαίνεις ότι τα λόγια είναι αγάπη. Να ξέρεις ότι γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ βιβλίου και πραγματικότητας αλλά θα προσπαθήσει να κάνει τη ζωή της όπως το αγαπημένο της βιβλίο. (…)
 Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει γιατί το αξίζεις. Αξίζεις ένα κορίτσι που μπορεί να σου δώσει τον πιο πολύχρωμο κόσμο. Αν θέλεις όλον τον κόσμο και τους κόσμους πίσω από αυτόν, βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει.

Ακόμα καλύτερα, βγες με ένα κορίτσι που γράφει."

της Rosemarie Urquico


Το κείμενό δεν το ήξερα, το διάβασα τελείως τυχαία σήμερα Ούτε η κοπέλα που το γράψε ξέρω ποια είναι, έψαξα λίγο στο ίντερνετ δεν βρήκα κάποια πληροφορία Όποια και να είναι όμως, καλά να είναι, γιατί το κειμενάκι της είναι τρομερά αληθινό και περιγράφει επακριβώς τι σημαίνει να αγαπάς τα βιβλία Δεν ξέρω αν μόνο τα βιβλιόφιλα κορίτσια συμπεριφέρονται έτσι, άλλα σαν κορίτσι και εγώ, μπορώ να πιστοποιήσω πως κάθε γραμμή είναι πέρα ως πέρα αλήθεια

Προσωπικά θεωρώ τα βιβλία περιουσία και κάθε ευρώ που έχω δώσει, ακόμα και σε βιβλία που εν τελεί δεν άξιζαν τόσο, τα χαλάλισα και δε τα τσιγκουνεύτηκα Άλλωστε, κανένα βιβλίο δεν είναι μηδενικής άξιας, όλα έχουν κάτι να σου προσφέρουν, ακόμα και τα πιο ασήμαντα Μέσα από τα βιβλία γνωρίζεις κόσμους, εποχές και πολιτισμούς Βλέπεις άνθρωπους να ζωντανεύουν εμπρός στα μάτια σου και για πολλούς από αυτούς θα ορκιζόσουν ότι κάπου τους ξέρεις ή κάπου θα τους βρεις. Μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου, μπορεί να ξεπηδήσουν όλα τα συναισθήματα, ακόμα και αυτά που δεν πίστευες ότι μπορείς να νιώσεις, ακόμα και αυτά που πίστευες ότι είναι αδύνατον να τα χει νιώσει και κάποιος άλλος Μα φυσικά και είναι, όλοι ίδιοι είμαστε, όλοι τα ίδια σκεφτόμαστε, όλοι με παρόμοια τρόπο αντιδρούμε, άλλα αν δεν βγούμε από το μικρόκοσμο μας πως θα το δούμε;

Ένα βιβλίο, είναι συντροφιά, παρηγοριά, βοηθός για να σκεφτείς, να προβληματιστείς, να ταξιδέψεις Ένα βιβλίο μπορεί να σε κάνει να ονειρευτείς, να κλάψεις με την καρδιά σου, να γελάσεις δυνατά, να το αγαπήσεις τόσο που να θελήσεις να το δωρίσεις σε όλους τους αγαπημένους σου, γιατί δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίσουν τόση ομορφιά Ένα βιβλίο μπορεί να σε κάνει να το αγαπήσεις τόσο που να καταλήξεις να ζηλεύεις αφόρητα τον συγγραφέα του που κοιτά τον ίδιο κόσμο με εσένα, άλλα αυτός βλέπει την ομορφιά ή την ασχημία του, με έναν τρόπο που θα ήθελες πολύ να μπορείς και εσύ Με ένα βιβλίο μπορείς να δείξεις πόσο νοιάζεσαι για κάποιον, αν οι λέξεις δεν δείχνουν αγάπη ποιος το κάνει; 

Και όχι, δεν είναι εύκολο να δωρίζεις βιβλία σε ένα κορίτσι που τα αγάπα τόσο, θεωρώντας ότι είναι εύκολο Το πρόβλημα δεν είναι μην τυχόν το χει διαβάσει, γιατί αν το χει διαβάσει σημαίνει ότι της τράβηξε την προσοχή, άρα πέτυχες διάνα, γιατί βρήκες κάτι που θα άρεσε και σε αυτήν Όταν επιλεγείς βιβλίο για άλλον είτε έχει διαβάσει δεκάδες, είτε κανένα, πρέπει να σπαταλήσεις περισσότερο κόπο και αγάπη από το αν αγόραζες κάποιο άλλο αντικείμενο Ένα βιβλίο για να είναι πετυχημένη αγορά, πρέπει καταρχήν να τραβάει την προσοχή του αναγνώστη του. Αν κάποιος διαβάζει κλασσική λογοτεχνία, δεν θα του πας Λένα Μαντά μόνο και μόνο γιατί είναι μπεστ σελερ Μπορεί να τα διαβάσει και μόνος του, δεν αναιρεί το ένα το άλλο, άλλα αν του το πας εσύ, ενω ξέρεις τα αναγνώσματα του, είναι σαν να πηγαίνεις στην μπουζουκόφιλη φίλη σου, τα άπαντα της μπλογκοβιζιον Ναι, μπορεί να είναι καλύτερα από αυτά που ξέρει άλλα δεν της αρέσουν Αρα όχι, δεν είναι λύση να πηγαίνεις σε βιβλιόφιλους βιβλία ως δώρα, δεν είναι ο καλός ο μύλος που όλα τα αλέθει Προσωπικά, με κάθε δωρο βλέπω πόσο νοιάζεται ο άλλος άλλα ειδικά με τα βιβλία, είναι σαν να βλέπω ψυχογράφημα Όσοι μου χουν φέρει βιβλία που από το εξωφύλλου ακόμα ήξερα ότι δεν αξίζουν ούτε για προσαναμμά, εν τελεί χάθηκαν από την ζωή μου και όσοι μου φέρανε βιβλία που ήθελα, είτε το ήξεραν είτε όχι, κέρδισαν λίγο παραπάνω από την αγάπη μου. Αυτοί δε που μου είχαν γράψει και αφιέρωση στην δεύτερη σελίδα, μου έδωσαν τόση χαρά, όση αν μου είχαν φέρει το ακριβότερο δωρο

Πάντως, για να λέμε και αλήθειες, ωραίο είναι να αγαπάς τα βιβλία, κάνεις καλό στον ευατό και στην ψυχή σου και μόνο καλύτερος άνθρωπος  γίνεσαι, άλλα αδερφάκι μου, κάνεις δεν νοιάζεται Άντε οι άνθρωποι σου να σε χαίρονται όταν πηγαίνεις στο βιβλιοπωλείο να πάρεις μολύβια και φεύγεις δυο ώρες μετά με δυο βιβλία και έχοντας διαβάσει στα πεταχτά άλλα τρία(τα οποία σημείωσες στο μπλοκάκι σου για να τα πάρεις αργότερα). Περόν τούτου, δεν έχω εντυπωσιάσει  πότε κανέναν(άντε κάνα δυο), λέγοντας πόσο τα αγαπώ, έχω βρει ελάχιστους που να θέλουν να μιλήσουμε για λογοτεχνία, και πραγματικά δεν έχω βρει αγόρι που να θέλει να με γνωρίσει μόνο κ μόνο επειδή με είδε να διαβάζω βιβλία στη στάση Αντιθέτως, το γεγονός ότι είμαι παλιά φίλη και συμμαθήτρια με γνωστό μοντέλο- παρουσιάστρια-πολυμιξερ είναι αυτό που σταθερά εντυπωσιάζει τους πάντες, όταν το αναφέρω Και φίλε μου, έβγαλα φιλοσοφική, οι μισές εκεί μέσα, ανάθεμα αν έχουν διαβάσει πότε κάτι δυσκολότερο από κοσμοπολιτσαν(το οποίο και εγώ διαβάζω, μη νομίζεις). Όποτε, καλά και ρομαντικά και πανέμορφα τα λέει το κείμενό, άλλα μάλλον η συγγραφέας μιλάει σαν κορίτσι που αγάπα τα βιβλία, πάρα σαν άσχετη Γιατί ναι μεν, και εγώ έτσι ακριβώς βλέπω τον εαυτό μου και τους συν-βιβλιόφιλους άλλα δυστυχώς κάνεις δε νοιάζεται Γιατί αν νοιαζόταν η τηλεόραση δε θα ήταν όπως είναι, τα μπεστ σελερ δεν θα ήταν αυτά που είναι, οι άνθρωποι δε θα ήταν όπως είναι.