The Twilight saga

Τα παρακάτω ριβιού έχουν ήδη δημοσιευτεί στο gtvs και απλώς τα αναδημοσιεύω. Δικά μου είναι  αλλά μεγάλη η χάρη του saga, δεν θα τα ξαναγραφα από την αρχή. Αν δεν έχετε δει τις ταινίες  μην διαβάσετε, υπάρχουν σποιλερ.

Breaking Dawn p.1 (2011)

Σήμερα γά-, σήμερα γάμος γίνεται (δις)
σ’ ωραίο περιβόλι, σ’ ωραίο περιβόλι (δις)

Σήμερα απο-, σήμερα αποχωρίζεται (δις)
η μάνα από την κόρη, η μάνα από την κόρη (δις)

Γαμπρέ τη νύ-, γαμπρέ τη νύφη ν’ αγαπάς (δις)
Να μην την εμαλώνεις, να μην την εμαλώνεις (δις)

Σαν το βασί-, σαν το βασιλικό στη γη (δις)
να τηνε καμαρώνεις, να τηνε καμαρώνεις (δις)

Σήκω περή-, σήκω περήφανε αητέ (δις)
κι άνοιξε τα φτερά σου, κι άνοιξε τα φτερά σου (δις)

Να πεταχτεί, να πεταχτεί η πέρδικα (2)
που ’χεις στην αγκαλιά σου, που ’χεις στην αγκαλιά σου (2)

Υπόθεση:

Η Μπέλα και ο Εντουάρντ επιτελούς παντρεύονται, επισφραγίζοντας έτσι την επική τους αγάπη. Το ονειρεμένο τους Honeymoun όμως διακόπτεται απρόσμενα όταν η Μπέλα μένει έγκυος. Τι θα είναι το παιδί που θα γεννήσει και πόσο κίνδυνο αποτελεί για την ίδια άλλα και ολόκληρη την ανθρωπότητα? Εναα νέο κεφάλαιο στην ζωή όχι μόνο της Μπελάς άλλα και της φυλής των βαμπίρ είναι έτοιμο να ξεκινήσει.

Η ταπεινή μου άποψη:

  Πάντα μου άρεσαν οι ρομαντικές ιστορίες αγάπης και δεν το χω κρύψει και πότε Είναι ωραίο να βλέπεις εξιδανικευμένους έρωτες και επικές ιστορίες αγάπης, ειδικά στις τόσο κυνικές εποχές που ζούμε Οι άνδρες ιππότες που φέρονται τις γυναίκες σαν πριγκιπισσες δεν υπάρχουν πια, ενώ από την μεριά τους πολλές γυναίκες, στην προσπάθεια τους να αποδείξουν την άξια τους πετάξαν από απάνω τους την χρυσόσκονη, ποδοπάτησαν τον ρομαντισμό και γύρισαν την πλάτη στο παλιό, κάλο ρομάντζο   

  Μια τέτοια εισαγωγή, ίσως σας προδιαθέτει ότι κατά την ταπεινή μου άποψη, η Χαραυγή είναι το ρομάντζο που ζέστανε την παγωμένη μου καρδιά και γέμισε με δάκρυα τα συγκινημένα μου ματάκια Αν και είμαι η πρώτη που συγκινούμαι με γάμους και χάρες, μόνο στην ιδέα του “κάτι παλιό, κάτι και καινούριο, κάτι δανεικό, κάτι μπλε”, η συγκεκριμένη ιστορία πέρασε και δεν ακούμπησε Για την ακρίβεια, είναι η απόδειξη πως μπορείς να φας δυο ώρες απεραντολογώντας, χωρίς να δείξεις τίποτα ουσιαστικό, χωρίς κορύφωση, χωρίς σασπενς, χωρίς ενδιαφέρον.

  Άλλα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή Το πρώτο μέρος της ταινίας, είναι ο γάμος του ζευγαριού Υπέροχο σκηνικό, λιτό και κομψότατο νυφικό, δυο-τρεις αιματοβαμμένοι εφιάλτες και έχω ήδη ανακαθίσει στην καρεκλα μου, περιμένοντας μεγάλα πανηγύρια Φευ όμως Η σκηνή του γάμου έχει μια Μπέλα σαν δαρμένη γάτα, να περιφέρεται πανικόβλητη και να μην δείχνει καθόλου ευτυχής Θα μου πεις, έχει τα δικιά της η κοπέλα, δεν είναι λίγο και αυτό που περνάει Δεν την υποχρέωσε κάνεις όμω,ς και είναι τουλάχιστον ανόητο από πλευρά σεναρίου-σκηνοθεσίας που αναλώθηκαν σε μακρόσυρτα πλάνα, βουβά βλέμματα και χαζομάρες αντί να δείξουν τον έντονο συνδυασμό χαράς και φόβου που ένιωθαν αμφότεροι Μετα από αυτό φτάνουμε στο ακόμα πιο ξενέρωτο Honeymoun που πάρα τις κάμποσες χαριτωμένες και αστείες στιγμές δεν έβγαζε ούτε το πάθος ούτε την ζωντάνια που θα πρεπε να εκπέμπουν οι σκηνές ενός νιόπαντρου τρελά ερωτευμένου ζευγαριού Για την ολοκλήρωση της σχέσης τους, δεν θα πω πολλά, είναι και ολίγον σποιλερ το τι και πως, άλλα ρε φίλε, τόσο μπιρι μπιρι και ανάλυση ούτε ο Ασκητής με τους ασθενείς του δεν κάνει

Στο δεύτερο μέρος τα πράγματα είναι αρκετά καλύτερα Η Μπέλα είναι έγκυος, άλλα ποιος μπορεί να χαρεί? Κάνεις δεν ξέρει τι είναι το παιδί που θα γεννήσει, το οποίο κιόλας της ρουφά την ζωή και την καθιστά ένα ανθρωπινό ερείπιο Αυτό μάλιστα, είναι αρκετά ενδιαφέρον και η ταινία χτίζει, χτίζει, χτίζει και μένει στο χτίσιμο γιατί πάλι μηδέν εις το πηλίκον Καμιά κορύφωση, καμιά σοβαρή μάχη, καμιά ιδιαίτερη αγωνιά Κριμα, κρίμα, κρίμα γιατί θα μπορούσαν να το κάνουν σαν θρίλερ, σκοτεινό, γεμάτο εφιαλτικά οράματα και ξεσπάσματα άλλα μπαααααα. Αντι αυτού αναλωνόμαστε πάλι σε βουβά βλέμματα γεμάτα πόνο και άφθονη ανάλυση.

Το πρόβλημα της εν λόγω ταινίας, δεν είναι άλλο από τον ρυθμό της. Είναι τόσο άνευρη, τόσο ξενέρωτη, τόσο αργόσυρτη που καταλαβαίνεις ότι το κάνουν για να γεμίσουν το δίωρο και σε ταράζουν παραπάνω Ακριβώς με το ίδιο κεντρικό στόρι, κάποιος άλλος θα έκανε μια αξιοπρεπή ρομαντική ταινία Οι δημιουργοί όμως όλου του saga, έχουν κλειδώσει σαν tarrge group τα εφηβακια ή τις αιώνιες ρομαντικές ψυχές και δεν κάνουν καν τον κόπο να δώσουν μια πιο ενήλικη προσέγγιση στο όλο εγχείρημα Οι σκηνές σεξ υπονοούνται, η αιματοβαμμένη σκηνή στο τέλος είναι πιο πολύ σιχαμένη πάρα τρομακτική και η αδιανόητη ηθοποιία των πρωταγωνιστών συνθέτουν το σκηνικό της απογοήτευσης. Μην έχοντας δε κανένα χτίσιμο των δευτερευόντων χαρακτήρων σε αποτρέπει από το να νοιαστούμε κυριολεκτικά, γιατί ξέρεις ότι δεν θα γίνει κάτι σημαντικό σε κάποιον από αυτούς Και αφού ούτε στους τρεις θα συμβεί κάτι, τότε για ποιο λόγο ακριβώς να νοιαστούμε?

Ωστόσο, για να μην λέτε ότι είμαι αφοριστική, θα πω ότι όντως είναι αστεία σε διάφορα σημεία, είχε(πάλι) γαμάτη μουσική, ωραιότατη σκηνοθεσία/φωτογραφία/παραγωγή τελειώνει σε πολύ κάλο σημείο που σου εξάπτει την περιέργεια για το grand finale και είναι πολύ πολύ πολύ καλύτερο από το ανεκδιήγητο 2ο και το φλύαρο 3ο. Αν κόψουν τις σοβαροφανείς μελοδραματικές ερμηνείες, αν έχουν κανονικές μάχες και αν το τρέξουν λίγο, ειλικρινά το πιστεύω ότι μπορεί το τελευταίο μέρος της σειράς να είναι ενδιαφέρον. Λίγο παθος, λιγο ένταση, φωναξτε και λίγο αντι να μοιάζετε σαν μαστουρωμένοι. Κανει καλό.

Sex spoiler.

Γιατί στα κομμάτια τρεις ταινίες τώρα μας έπρηξαν τα συκώτια οτι δεν μπορούν να κάνουν γλυκό  ρομαντικό έρωτα? Έτσι όπως το παρουσίασε ο Εντι, φαινόταν λες και θα γινόταν η Δευτέρα Παρουσία. Όπως ακριβός πειραματίστηκαν την γαμήλια νύχτα, δεν θα μπορούσαν να δοκιμάσουν και μια άλλη φορά? Και αν ναι, όντως δεν προχωρούσε το θέμα τότε να βρίσκαν μια άλλη λύση. Να ταραχτώ τώρα ότι όλα αυτά τα περί αυτοσυγκράτησης δεν είναι ρομαντικά άλλα μια εσκεμμένη προσπάθεια προώθησης συντηρητικών ιδεών? Σαφώς και δεν είμαι της άποψης να κάνουν τα χίλια μύρια οι έφηβοι, άλλα όλος αυτός ο αφορισμός του προγαμιαίου σεξ μου χτύπησε στον εγκέφαλο. Και ακόμα περισσότερο μου χτύπησε στον εγκέφαλο, η αδιανόητη επίμονη της(κούνια)Μπέλα να βαμπιριασει και η παντελής αδιαφορία όχι μόνο για το δώρο της ζωής άλλα και για αυτούς που αφήνει πίσω. Το να είναι μαζί με τον Εντι, το δέχομαι σαν ρομαντική σκέψη, άλλα το πέταγμα των 18 της χρόνων στα σκουπίδια, τόσο ελαφρά την καρδιά δε το χωράει το μυαλό μου. Ίσως δεν θα πρεπε να δίνω τόση σημασία σε μια ταινία, άλλα επειδή ακριβώς απευθύνεται σε εφήβους, με ενοχλεί που περνά σαν ρομαντισμό και αυτοθυσία το να κάνεις κακό στον εαυτό σου. Τουλάχιστον στην ταινία δεν είχαμε καμιά ηλίθια σκηνή εθελοντικού βαμπιριασματος αλλά το όλο θεματακι το πασαραν ωραία.

Eclipse(2010)

Υπόθεση:

Το Σιατλ μαστίζεται απο μια σειρά μυστήριων φόνων, η Βικτώρια ζητά εκδίκηση, η Μπελα προσπαθει να ισορροπησει αναμεσα στον Εντουαρντ και τον Τζεικομπ γνωρίζοντας πως κάθε απόφασή της μπορεί να πυροδοτήσει την αιώνια διαμάχη ανάμεσα σε βρυκόλακες και λυκάνθρωπους..

Η ταπεινή μου άποψη:


Οταν πηγα να δω την ταινια χτες, ειχα τον ενδομυχο φοβο οτι θα αντικρυσω το χαλι της δευτερης αλλα τελικα διαψευστικα. Οχι πανηγυρικα προφανως, αλλα αν μη τι αλλο η ταινια με ικανοποιησε για το ειδος της. Τελεια δεν ειναι σε καμια περιπτωση, αλλα περασα ευχάριστα το διωρακι μου και παροτι ουσιαστικη εξελιξη δεν υπαρχει δεν βαρεθηκα καθολου.

Στην εξοδο μου απο το σινεμα σκεφτόμουν οτι το μεγαλυτερο μειονεκτημα του saga ειναι οτι η συγγραφεας των βιβλιων εχει απλωσει σε 4 συνεχειες μια ιστορια που ωραιοτατα θα χωρουσε σε δυο και παροτι τα βιβλια δε τα εχω διαβασει οδηγουμαι σε αυτο το συμπερασμα αφου οι ταινιες ειναι αρκετα πιστες μεταφορες οπως ακουω. Ειδικα η δευτερη ταινια ηταν τοσο φλυαρη που θα μπορουσε να διαρκει μιση ωρα και σε συνδυασμο με την Εκλειψη να αποτελουν μια ενιαια ταινια που κρατα το ενδιαφερον.

Για να μη λετε οτι κανω ριβιου ισα ισα για να γκρινιαξω εκανα μια λιστα με συν και πλην οπου συνοψιζω τι μου αρεσε και τι οχι στην νεα αυτη βαμπιροταινια:

Θετικα:

* Η υπεροχη πρωτη σκηνη που προετοιμαζει οτι θα δουμε κατι πιο ενηλικο, πιο τρομακτικο, πιο ατμοσφαιρικο. 

* Η σπιντατη σκηνοθεσια με τους λυκανθρωπους και τα βαμπιρ να τρεχουν σαν τον ανεμο, να πηδανε σε δεντρα να κανουν μαγκιες στις σκηνες μαχης. Πειτε οτι θετε εμενα κατι τετοιες γρηγορες σκηνες με κανουν να χτυπαω χαρωπα παλαμακια.

* Η παντα υπεροχη φωτογραφια. Ενω στο τομεα των εφε χανουν πολυ εως παρα πολυ, η φωτογραφια σε συνδυασμο με τα ρουχα των ηθοποιων και το βαψιμο τους, δινουν ενα αρκετα κουλ αποτελεσμα.

* Η ωραια μουσικη που δενει παντα ομορφα με τις σκηνες.

* Το χιουμορακι. Ναι, ειπα χιουμορακι. Καλα μη φανταστειτε οτι κλαις απο τα γελια, αλλα συγκριτικα με τις δυο προηγουμενες που ολοι περιφερονταν με μια εσανς καταθλιψης να τους περικυκλωνει εδω εχουμε 4-5 πολυ χαριτωμενες σκηνες που με εκαναν να γελασω. Οχι γελοιες του στυλ βγαζω μπλουζα για να σκουπισω γρατζουνιά, αλλα αστειες. Λιγο ταλεντο να ειχαν οι πρωταγωνιστες οταν λενε τις ατακες τους και ολα θα ηταν τοσο πιο ομορφα.

* Η Ντακοτα και η Μπραυς που πειθουν σαν τρομαχτικες παντοδυναμες βαμπιρελες. Ειδικα η μικρη ειναι σοκ και δεος σε καθε εμφανιση της.

* Τα φλας μπακ. Απλα τα λατρευω οπου και αν τα δω.

Αρνητικα:

* Η αταλαντοσυνη του πρωταγωνιστικου τριγωνου σε σημειο που καταντα ενοχλητικο πως τρια ομορφα μουτράκια δεν μπορουν να πεισουν ουτε τοσο δα. Ειδικα ο Πατισον αν δεν ηταν ομορφος, αμφιβαλω αν θα τραβουσε την προσοχη και το τρελο ειναι οτι δε ξερω αν φταινε οι ηθοποιοι η αν ειναι σκηνοθετικη οδηγια αλλα πραγματικα με ενοχλουν. Αντιθετως, ολοι ολοι ολοι οι περιφερειακοι ρολοι ειναι ωραιοτατοι και οι ηθοποιοι αποδιδουν ευστοχα τις οποιες ερμηνευτικες απαιτησεις των ρολων τους.

* Η μηδενικη ερωτικη χημεια μεταξυ του ζευγαριου. Εχω καιρο να δω τοσο αχρωμο και αοσμο ζευγαρι σε ταινια. Τα φιλια τους ειναι ξενερωτα και αυτη η Μπελα νομιζω το χει ταμα να κοιταει παντα το πατωμα, δεν εξηγειται αλλιως.

* Η ποινικοποιηση του σεξ. Ξερω οτι αυτο γραφουν τα βιβλια αλλα ειναι τουλαχιστον γραφικο, εν ετει 2010 να υπαρχει τοσο εντονα μορμονικη προσεγγιση του θεματος. Ειναι σαφες οτι απευθυνεται σε μικρες ηλικιες αλλα ημαρτον ρε παιδια.

* Ο ξεβρακωτος Τζεικομπ. Καλα αυτο δε το λες και αρνητικο γιατι θαυμαζουμε κοιλιακους αλλα μπλουζακια δεν εχει αυτο το αγορι? Ειπαμε, εχεις σωματαρα, το καταλαβαμε, βαλε κανα ρουχο θα πουντιασεις.

* Η απιστευτη φλυαρια της ταινιας. Προσωπικα οπως προειπα μου αρεσε, αλλα ειλικρινα πολυ μπλα μπλα βρε αδερφακι μου για να καταληξουμε παλι σε αυτα που ξεραμε. Μηδεν σοβαρος προβληματισμος, μηδεν αγωνια, ηδη μαντευουμε το φιναλε.

* Η πεισιθανατη περσονα της Μπελα. Το χα πει και στο αλλο ριβιου αλλα αληθεια με χτυπαει στον εγκεφαλο αυτη η εμμονη να πεθανει και να αφησει πισω της δυο γονεις που την αγαπουν και ενα μελλον που δεν εχει ζησει. Πειτε με υπερβολικη, αλλα εμενα αυτο σαν προτυπο με τρομαζει γιατι μικρα κοριτσακια βλεπουν και δεν ξερεις πως αποκωδικοποιουν καθε μηνυμα.

* Η τελικη μαχη. Την περιμεναμε πως και πως και τελικα ηταν τοσο φτωχη σε ευρηματα και κορυφωση, τοσο μικρή σε διαρκεια και τοσο χαλι τα εφε που με χαλασε ασχημα.


Γενικως, επος δε το λες, κακο σιγουρα δε το λες. Προσωπικα μου αναψε το ενδιαφερον για την επομενη ταινια αλλα ειλικρινα αν και στην επομενη ταινια φαμε ολο το χρονο με το μεγα διλημμα της Μπελα, θα παρω πισω οτι καλο εχω πει. Ελπιζω στα καλυτερα που ερχονται..

7/10

New Moon (2009)

Η ταπεινή μου άποψη: 

Μου άρεσε

• Η καταπληκτική φωτογραφία.
• Η μουσική.
• Η σκηνοθεσία με τα επιβραδύνσεις και τις επιταχύνσεις που έδινε ένα πολύ σπιντάτο και βιντεοκλιπίστικο χρώμα.
• Η Ντακότα Φανιγκ που θα πρεπε να χει ρόλο 3 ώρες μόνη της, τόσο θέα. Αλλά προφανώς δεν χωρούσε στην εποποιία Τζεισον- Μπελα και της έδωσαν δυο ατάκες. Ή απλά ήταν τόσο φοβιστική η Ντακότα που τρόμαξαν μην σκιάξει τα μικρά παιδιά.
• Το όλο σκηνικό με τους Ιταλούς.
• Η ελεεινά γελοία σκηνή του Τζέικομπ να βγάζει την μπλούζα μόνο και μόνο για να σκουπίσει η Μπέλα μια γρατζουνιά. Δεν τον αδικώ,όμως, 12 κιλά μυς έβαλε για τις ανάγκες του ρόλου και εγω να ήμουν, δε θα δεχόμουν να φοράω μπλούζα. Η εν λόγω σκηνή ανταγωνίζεται σε γελοιότητα την σκηνή που η Μπέλα πάει να κάνει χαριτωμενιά και ακουμπά με την γροθίτσα της σε slow motion τους κοιλιακούς του Τζεισον.
• Η τελευταία ατάκα. Παίζει να γελούσαμε για μισή ώρα μετά το τέλος της προβολής. Πόσο θεός πια ρε Εντουάρντ?  

Δεν μου άρεσε

• Οι άχρωμοι, άοσμοι και ελεεινά ατάλαντοι πρωταγωνιστές. Κάνεις απο το τρίγωνο δεν έβγαζε το πάθος και την ζωντάνια που έχουν οι εφηβοι. Μιλούσαν ψιθυριστά, η Μπέλα έκλαιγε χωρίς δάκρυα, κοιτιοντουσαν και αντι να βγάζουν φωτιές ήταν λες και βλέπεις παντρεμένους πενηντάρηδες. Από χτες προσπαθώ να πείσω την φίλη μου με την οποία το απολαύσαμε παρέα ότι στο 80% των σκηνών Μπέλα- Έντουρντ, δεν κοιτιούνται καν. Η Μπέλα κοιτάει κάπου στο πηγούνι του, ο άλλος ακουμπάει τις ρίζες των μαλλιών της και με πόνο ατενίζει το απέναντι ντουβάρι. Μάλλον τους είπαν ότι φαίνονται ωραίοι σε αυτή την στάση και το υιοθέτησαν. Εκτός πια αν οι αθεράπευτα ερωτευμένοι δε μπορούν να έχουν απευθείας οπτική επαφή γιατί θα πεθάνουν από το πολύ πάθος.
• Η σεμνοτυφια και ο συντηρητισμος που φαινοταν σε καθε σκηνη. Η Στιουαρτ και ο Πατισον ειναι υποτιθεται ζευγάρι και στην ζωη και σε κάθε "ερωτική" τους σκηνη θα επαιζα στοίχημα οτι βαριουνται. Οταν δε είχαν σκηνές ο Τζεικομπ και η Μπέλα και πλησίαζαν σε απόστασή εκατοστού άλλα δεν ποτέ φιλιόντουσαν ήταν σαν να βγαίνει ταμπέλα "δεν ξενοκοιτάμε". Αφήστε δε που όλη η ιστορία του Τζέικομπ ήταν η βαρεμάρα η ίδια.
• Η απίστευτη επιμονή της Μπέλα να πεθάνει για να είναι μαζί με τον Έντουαρντ. Ξέρω ότι δε μου φταίει η ταινία, αλλά το βιβλίο και πάλι όμως δεν μπορώ να μην το θεωρήσω πολύ κακό παράδειγμα. Θέλει να πεθάνει στα 18 της, χωρίς να νοιαστεί καν για αυτούς που αφήνει πίσω και κανείς από τα βαμπίρια που την αγαπάνε δεν την σταματά. Κατά την γνώμη μου, κάνεις άνθρωπος που αγαπάει δεν θα δεχόταν να καταδικάσει τον έρωτα του σε μια τέτοια ζωή. Αν είναι έτσι, κάθε κοπέλα που μπλέκει με κάποιον επικίνδυνο η αυτοκαταστροφικό τύπο ας τον ακολουθήσει γιατί έτσι κάνει ο κόσμος όταν ζει επικές αγάπες. Που στην ακόμα πιο τελική, δεν ζεις επικές αγαπάς στα 18.

Γενικά, η ταινία ενδείκνυται για έφηβες, ερωτευμένα ζευγαράκια, αμετανόητα ρομαντικούς. Δε θα ξαναπώ ότι όποιος θέλει να δει τι εστί βαμπίρ να δει την Συνέντευξή με έναν βρικόλακα ή την Μπάφυ γιατί από ότι φαίνεται περί ορέξεως ουδείς λόγος. Ωστόσο, την θεωρώ πολύ χειρότερή ταινία από την πρώτη, βαρετή, κουραστική, χωρίς κορύφωση και γενικά μελόδραμα χωρίς ουσία. Αυτή βέβαια είναι η δική μου άποψή, η ενθουσιώδης αποδοχή από τόσο πολύ κόσμο, αποδεικνύει ότι μάλλον έχει την συνταγή της επιτυχίας..


Trivia:

• Κάθε μέλος των λυκανθρώπων έπρεπε να αποδείξουν την καταγωγή τους για να πάρουν τον ρόλο. Ο Spencer είναι Lakota (Sioux), ο Pelletier είναι Cree-Metis, ο Meraz είναι Purepecha (Tarasco), ο Gordon είναι Hualapai. discovered at an open casting call, is Cree.
• Οι λυκάνθρωποι πήγαν μαζί κάμπινγκ για να δεθούν μεταξύ τους και να λειτουργούν σαν ομάδα.
• Στην σκηνή των γενεθλίων, ο Jackson Rathbone μπήκε τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου που ο Peter Facinelli και ο Kellan Lutz έπρεπε να τον συγκρατούν στα αλήθεια. Μάλιστα, σε μια από τις λήψεις ερίξαν την Elizabeth στο πάτωμα.
• Αυτή είναι η μόνη δουλειά του σκηνοθέτη Chris Weitz σχετικά με βαμπίρ. Ωστόσο η γιαγιά του είχε έναν μεγάλο ρόλο στο ισπανικό Drácula (1931) aκαι ο αδερφός του Paul Weitz σκηνοθέτησε το Cirque du Freak: The Vampire's Assistant (2009).
• Ο Jamie Campbell Bower, που υποδύεται τον Volturi Caius Volturi , είχε πάρει μέρος στην οντισιόν για τον ρόλο του 'Έντουαρντ. (2008/I).
• Η "Νέα Σελήνη" είναι η αγαπημένη ταινία του Pattison.
• Η Αμερικάνικη πρεμιέρα της ταινίας έγινε στις 17 November 2009, που έχουμε νέα σελήνη.

3/10

Twilight(2008)

Η Μπέλα είναι μια όμορφη δεκαεπτάχρονη που αποφασίζει να πάει να ζήσει με τον πατέρα της σε ένα μικρή βροχερή πόλη, το Φορμπς. Η υποδοχή είναι θερμή από όλους αλλά γρήγορα την προσοχή της τραβάει ένας μυστηριώδης νεαρός, ο Έντουαρντ Κούλεν. Μια γλυκιά ιστορία αγάπης ξεκινά, αλλά είναι έτοιμη η Μπέλα για την αληθινή ταυτότητα του;

Η ταπεινή μου άποψη:

Τα θετικά:
- Υπέροχη ατμόσφαιρα, μαγευτικά σκηνικά.
- Ο γοητευτικότατος Robert Pattinson που τον θεωρώ ιδανικό για το ρόλο του Έντουαρντ.
- Δυο καλές σκηνές μέσα στα δάση.

Τα αρνητικά:
- Η χημεία που δεν υπάρχει ανάμεσα στο πρωταγωνιστικπό ζευγαράκι. Δε ξέρω αμα φταίνε τα παιδιά ή η σκηνοθεσία αλλα δε με έπεισαν.
- Οι ευκολίες στο σενάριο. Σε όλη τη διάρκεια παίζαμε με τις φίλες μου το παιχνίδι "Βρες το κλισε".
- Το γεγονός ότι η βαμπιρομυθολογία είναι τελείως διαφορετική απο ότι ξέρατε.

Εν κατακλείδι, αν θέλετε να δείτε βαμπίρια δείτε κάποια από τις δεκάδες ταινίες με τον Κόμη Δράκουλα (με προσωπική αγαπημένη το συγκλονιστικό "Συνέντευξη με έναν βρικόλακα") ή άμα θέλετε να χαθείτε στο βαμπιροσύμπαν προτιμήστε Μπάφυ.΄Ή τέλος πάντων διαβάστε τα βιβλία της Stephenie Meyer, πάνω στα οποία βασίζεται η ταινία.
Η ταινία χωρίς να είναι απαράδεκτη, έχω την εντύπωση ότι απευθύνεται σε μικρές ηλικίες και γι' αυτό ίσως δεν είναι η κατάλληλη επιλογή για όλους. 

Trivia: 

• Kristen Stewart has naturally green eyes. She wears brown contacts for filming to match Bella's eye color.
• Taylor Lautner had to wear a wig for his role as Jacob Black.
• Over 5,000 actors auditioned for the role of Edward.

• The script was finished in 6 weeks.
• Kristen Stewart wore hair pieces so they didn't have to waste time doing her hair, and therefore had more time to shoot.
• The actors who played vampires needed to be pale, so it was written into their contracts that they had to stay out of the sun.
• Nikki Reed (Rosalie Hale) and Jackson Rathbone (Jasper Whitlock) learned how to play baseball left-handed for the famous baseball scene.
• When Bella is searching the internet and finds the link for the bookstore in Port Angeles, the link above it is for Little Brown. Little Brown is the publisher of the Twilight Saga.
• Before casting, Robert Pattinson had never heard of the Twilight novel. He only attended casting because he liked Kristen Stewart's performance in Into the Wild (2007).
• During the filming of the prom scene, Kristen Stewart didn't like the songs playing so suggested 'Flightless Bird, American Mouth' by Iron & Wine which they decided to use.
• In almost every scene involving a television, the ending ballet studio scene is being played.
• Robert Pattinson performed two songs in the movie, however only one of these songs, "Never Think," appears on the soundtrack
• At a midnight screening in Texarkana, Texas, Nov. 27, 2008, a gentleman dropped to his knee with a ring as the credits rolled. To the delight of the screaming crowd, he asked his girlfriend if theirs might be as enduring and unconditional a love as the one shared by Edward and Bella.
• In the hospital scene, when Bella and her mother are talking about the accident, the TV in the background can be seen playing the previous scene.
• All of the Cullens can be seen wearing jewelry with the same symbol on it. Edward, Jasper, and Emmett all had the same wristband, and Alice and Rosalie had similar necklaces with the symbol on it; Esme had a bracelet and Carlisle had a ring.
• The Cullen family crest (seen worn by all the Cullens) is a lion with a hand over its head, and a downward pointing Chevron with 3 clovers. The lion was added because of the famous line "And so the Lion fell in love with the Lamb", but the other portions (Chevron, clovers, and hand) are from the actual Cullen Coat of Arms, though there are only 2 clovers, more hands, and a bail of hay in the real one.

6/10



Cast:

• Kristen Stewart ... Bella Swan
• Robert Pattinson ... Edward Cullen
• Billy Burke ... Charlie Swan
• Taylor Lautner ... Jacob Black

Sweet November

 Η μέρα που μόλις μας αποχαιρέτησε και χάθηκε στον χωροχρόνο, ήταν η 1/1/11. Αν και μου αρέσουν οι περίεργες ακολουθίες αριθμών, αντιστάθηκα στον πειρασμό και δεν πόσταρα το κείμενο μου στις 11:11. Δεν βαριέσαι φίλε αναγνώστη, εδώ ο κόσμος καίγεται, ποιος νοιάζεται για τις δικές μου χαριτωμένους.