Το παρον μπλογκ δημιουργηθηκε μια νυχτα με φεγγαρι για να φιλοξενησει μικρες αστειες, χαριτωμενες, παλαβες ιστοριες που συνεβαιναν σε μενα και στους ανθρωπους μου. Η αληθεια είναι ότι κατεγραψα μερικες, άλλες της ξεχασα, άλλες είναι πολύ μεγαλες για να ειπωθουν σε λιγες γραμμες, άλλες χανουν την μαγεια τους αμα δεν εισαι εκει μπροστα να τις ζησεις.
Οι μερες, οι βδομαδες, οι μηνες περασαν και παροτι οι βολτες και οι καφρομαζωξεις συνεχιζονται, η συγγραφεας μεσα μου θρηνει γιατι δεν εχω υλικο για καλο τρου στορυ. Λιγο το να λιγο το αλλο δεν μπορω να αποτυπωσω στο χαρτι καμια καλη ιστορια παροτι από την ημερα που μετακομισα σχεδον καθημερινα γινεται κατι. Μια θα ναι ο γειτονας που κανει σςςςςςςςςς στα σκυλια και στα μωρα που κλαινε, μια θα ναι ο τυπας από κατω που βαζει καψουροτραγουδα, μια που ηπιαμε ένα καρπουζι γεματο βοτκα και ηταν πιο πικρο από την πικρα(εγω δεν ηπια). Και παλι όμως δεν εμπνεομαι.
Γιαυτο αποφασισα να κανω ένα μικρο ρεκτιφιε, μια μικρη αλλαγη πλευσης βρε αδερφε και να επεκτεινω προς δυσμας και ανατολας τα ορια τουτου του διαδικτυακου τοπου. Ετσι, πλεον δεν θα εχει μονο αστεια τρου στορις αλλα θα εχει και ότι άλλο μου κατεβει. Γιατι όπως λεει και ενας αγαπημενος φιλος, ποιος νοιαζεται για τις αστειες ιστοριες? Κανεις. Ποιος νοιαζεται για τις προσωπικες σου αποψεις? Δυο φορες κανεις.
Και επειδη δυστυχως τον πιστευω ότι αν όχι κανεις ελαχιστοι ασχολουνται δινω αδεια στον εαυτο μου να γραφει ότι θελει. Όταν γινω διασημη υποσχομαι να είναι πολύ συμμαζεμενο το βιβλιο σχετικα με το μπλογκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου