Best Direction - Blogoscars 2012

10. The Skin I live in

≠

Πέδρο, θα σου μιλήσω ειλικρινά και ας μου απαγορευτεί η συμμέτοχη στα μπλογκοσκαρς μετά από αυτό. Δεν έχω δει άλλη ταινία σου εκτός από το Skin I live in, και υποπτεύομαι ότι παρότι είναι γαμάτο δεν αγγίζει καν την τελειότητα των παλαιοτέρων πονημάτων σου. Δεν έχω ιδέα για προσωπικές σου παραξενιές, και το μόνο που θυμάμαι είναι η δήλωση σου ότι θεωρείς το σινεμά την ζωή σου και πως θεωρείς την καθημερινότητα ως διαρκή παροχή υλικού για τα επόμενα έργα σου. Θα σου πω όμως κάτι και να ξέρεις, το εννοώ. Το Skin είναι τόσο καλό γιατί παρότι είναι βουτηγμένο στην διαστροφή καταφέρνει να γίνει μια πραγματεία πάνω στο λεπτό όριο που χωρίζει το λογικό από το παράλογο, τον ερώτα από την έμμονη, το ηθικό από το αδιανόητο. Εισωραιος. 

9. Carnage

        ≠

Ρομαν, λεβέντη μου, σε κοιτώ και δεν ξέρω τι να δω. Τον τύπο που καταζητείται για κακοποίηση ανήλικης και δεν μπορεί να γυρίσει στις Αμερικής από το 1978; Τον κριτή των καλλιστείων Miss Universe 1975; Τον άνθρωπο που δήλωσε ότι «ενδιαφέροντες είναι μόνο οι παλαβοί;» Θα είμαι καλή μαζί σου και δεν θα ασχοληθώ με όλα αυτά και θα σου πω, εύγε σου και όπα σου που κατάφερες και γύρισες μια ταινία με δυο γυναίκες, δυο άνδρες και ένα δωμάτιο που μέλι είχε μάλλον και δεν τους άφηνε να βγουν. Αν ήμουν καλός άνθρωπος θα έλεγαν ότι ανιχνεύονται μπουνιουελικές καταβολές, αλλά δεν είμαι, όποτε μείνε με το όπα σου.

8. Sherlock Holmes: A game of shadows

≠


Το Σέρλοκ είναι μια γρήγορη, στυλιζαρισμένη ταινία, που ουρλιάζει Γκάι Ρίτσι σε κάθε πλάνο του. Είναι διασκεδαστική, έχει χιούμορ, έχει γαμάτο τέλος σε μια υπόθεση που –αν με ρωτάς- είναι λίγο άλλου νταλού και γενικώς και ειδικώς είναι δημιουργία του αγαπημένου εγγλέζακίου. Θα μπορούσα να κάνω διάφορα χωρατά για την δυσλεξία του ή το γεγονός ότι παράτησε το σχολειό στα 15 αλλά θα αρκεστώ στο εξής ένα: Παντρεύτηκε και τεκνοποίησε την τρομακτική Μαντόνα.

7. The girl with the dragon tatoο

≠ 

Νταίηβιντ, μια μέρα θα έρθω στα σκαλοπάτια σου, θα σου χτυπήσω την πόρτα, θα σου φιλήσω το χέρι και θα σου πω ποσό πολύ αγάπησα τις ταινίες σου. Όλες τις ταινίες σου. Ακόμα και το κορίτσι με το Τατου, που βασίστηκε σε ένα αρκετά άνισο βιβλίο και εσύ το έκανες όσο καλύτερο μπορούσε να γίνει. Νταίηβιντ, θα μπορούσα να μιλώ για ώρες για τα Seven, Fight Club, Zodiac, Social Network, αλλά δε θα το κάνω γιατί ακούνε και τα αλλά 9 αγόρια της λίστας και μπορεί να θυμώσουν. Σε αγαπώ ακόμα και όταν δηλώνεις ότι δεν ξανακολυμπησες σε ωκεανό μετά που είδες το Jaws, ακόμα και όταν δηλώνεις ότι ο τρόπος που δουλεύεις, αγγίζει στα όρια του ψυχαναγκασμού. Μα σε αγαπώ ειλικρινά όταν λες στους ηθοποιούς σου: Aren't you being overpaid to have that? My job is to know what the fuck I want. 

6. The tree of life

≠  

Τέρενς θα σε κοιτάξω στα μάτια και θα σου πω το εξής ένα. Δεν έχω δει κανένα από τα έργα σου και να σε πω την μαύρη μου αλήθεια δεν νομίζω να τα δω και ποτέ. Όταν άκουσα ότι το Δέντρο διαρκεί πάνω από δυο ώρες, και ξεκινά από το Μπιγκ Μπιγκ για να συνεχίσει στους δεινοσαύρους και να καταλήξει στο ότι ο Μπαντ Πητ θα γεννούσε ποτέ γιο με την σκατόφατσα του Σον Πεν, ήμουν πεπεισμένη ότι η ταινία σου θα είναι μια μπαλαφάρα και μισή. Μετά άκουσα ότι το σενάριο έχει έκταση το πολύ πέντε σελίδες και λίγο πιο μετά κουλουριάστηκα και ήμουν έτοιμη να κλάψω, πριν καν βάλω την ταινία. Και μετά την έβαλα. Και είδα μια ταινία, τόσο ποιητική, τόσο μαγευτική, τόσο προσωπική που κάτι ράγισε μέσα μου. Ότι εξαιτίας σου είδα μια ταινία που η μισή είναι ντοκιμαντέρ και ύμνος της χριστιανικής αγάπης  και η άλλη μισή είναι πανέμορφες εικόνες και μου άρεσε κιόλας, μόνο κατόρθωμα το λες. Και με αυτά και με αυτά μονόχνοτο και αγοραφοβικό μου αγόρι, μπαίνεις στη λίστα μου με το κεφάλι ψηλά. 

5. We need to talk about Kevin

≠

Λυν κοπέλα μου, το μόνο που ξέρω για σένα είναι οτι είσαι Σκωτσέζα. Δεν θα μπορούσα να σε βγάλω από την λίστα για να βάλω κάποιον άλλον που γνωρίζω τον βίο και την πολιτεία του, γιατί απλούστατα η ταινία σου τα σπάει. Δεν θα σταθω ούτε στις ερμηνείες, άλλωστε ποιος περιμένει κάτι λιγότερο από το τέλειο από την Τιλντα, ουτε στα ωραία πλάνα που εντυναν αρμονικά την υπαρξιακη αναζήτησή μιας Μάνας. Γιατί το υπέροχο της ταινίας δεν είναι μόνο ο δρόμος προς την αυτογνωσία μιας γυναίκας που με μεγάλη χρονοκαθυστερηση αντιλαμβάνεται τα λάθη και την μυωπική αντιμετώπιση της πραγματικότητας, όσο το ίδιο το θέμα της ταινίας. Γιατι ταινίες με φονιάδες υπάρχουν πολλές, αλλά ελάχιστες πρεσβεύουν ότι τι να κάνουμε, κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται χωρίς ψυχή.

4. Midnight in Paris

≠

Γουντι δεν έχω δει πολύ σε τούτη την μάταιη ζωή. Όσα έχω δει όμως είναι υπέροχα, αν και μου περνά φευγαλέα από το μυαλό ότι ο φίλος Γουντι, παίζει παντού τον νευρωτικό εαυτό του. Ο Γουντι που λέτε, είναι η τιμή και δόξα κάθε ξερακιανού, γυαλάκια, κουλτουριάρη γιατί εκτός ότι κάνει όμορφα έργα, είχε στο πλάι του μερικές από τις ομορφότερες γυναίκες, και στο τέλος κατέληξε να παντρευτεί την κινέζα υιοθετημένη κόρη του. Επίσης, είναι ο άνθρωπος που αρνείται να δει ταινία του, αφού ολοκληρωθεί, γράφει όλα του τα σενάρια σε γραφομηχανή και έχει δηλώσει ότι τον περισσότερο καιρό δεν διασκεδάζει ιδιαιτέρως,  ενώ τον υπόλοιπο χρόνο δεν διασκεδάζει καθόλου. Μόνο αγάπη για τα έξυπνα, (αυτό)σαρκαστικά αγόρια και ειδικά αυτά που έχουν γυρίσει μια ταινία γεμάτη Παρίσι, τέχνες και γράμματα και τόση αγάπη για το σινεμά.

3. Melancholia

               ≠     

Η Μελαγχολία είναι μια συγκλονιστική ταινία, ποιητική και απρόσμενα φιλοσοφική. Ενώ βασίζεται σε μια πάναπλη αλληγορία για το τέλος του κόσμου και το τέλος της ψυχής, είναι τόσο αδιανόητα πανέμορφη, σαν πίνακας μεγάλου ζωγράφου, που σου κόβει την ανάσα. Και στο τέλος σε σε αναγκάζει να κάθεσαι μουδιασμένος και να αναρωτιέσαι τί πραγματικά έχει σημασία όταν η ψυχή σου πλέον είναι ένα κουβάρι πεταμένο σε μια γωνία. Όλα αυτά τα θαυμαστά, τα πραγματοποίησε το αγόρι που έμαθε από την ετοιμοθάνατη μάνα του ότι ο βιολογικός του πατέρας δεν είναι αυτός που τον μεγάλωσε και κατάφερε να κάνει τον 90χρονο πατέρα, μετά από 4 μόλις συναντήσεις να τον απαγορεύσει να τον ξανασυναντήσει, χωρίς παρουσία δικηγόρου. Το ίδιο αγόρι ένα χρόνο μετά άφησε την έγκυο γυναίκα του και κλέφτηκε με την μπειμπισιτερ και δήλωσε ότι είναι φοβάται τα πάντα εκτός από την σκηνοθεσία, άλλωστε είναι ο καλύτερος σκηνοθέτης του κόσμου. Το Πηκ των μουρλοκακομοιρικων πραγμάτων που του καταλογίζονται είναι το νεοναζιστικό παραλήρημα στις Κάννες το 2011, που τον κατέστησε persona non grata στο συγκεκριμένο φεστιβάλ. Και τώρα που θα εξυμνείς τον Ηγέτη ωρε Λαρς; Χαζούλης είσαι.  

2. Drive

                   ≠     

Στην θέση 2, ένα αγόρι που έρχεται κατευθείαν από την Κοπεγχάγη, Μας κοιτά ψηλά από το 1.90΄ μπόι του, μας χαρίζει το πιο γοητευτικό του χαμόγελο και ξεχνάμε ότι αποβλήθηκε από το κολέγιο γιατί πέταξε ένα θρανίο μέσα στην τάξη. Στο δεύτερο χαμόγελο ξεχνάμε ότι είναι άμπαλος και κόπηκε 8 φορές στις εξετάσεις για δίπλωμα αυτοκίνητου, όπως και ότι μαζεύει διάφορα παιχνίδια( Γιαπωνέζικα ρομπότ, Νταλεκς και μηχανές Thunderbird), Αν ήταν πιο μορφονιός μπορεί με το τρίτο χαμόγελο και να ξεχνούσαμε ότι είναι ψυχαναγκαστικός και βασανίζει τους ηθοποιούς του, βάζοντας τους να γυρίζουν κάθε σκηνή με χρονολογική σειρά και χωρίς πρόβα. Είπαμε να σαι ψυχαναγκαστικός, και εμείς είμαστε, αλλά τόσο πολύ ρε καμάρι; Ας όψεται που γύρισες μια από τις ωραιότερες και πιο κουλ ταινίες της χρονιάς, και κάνω τα στραβά μάτια.

1. Hugo

        ≠   

Μαρτιν, μάρτυς μου ο Θεός, σε αγαπώ και κακό λόγο για σένα δε θα πω. Η αλήθεια είναι ότι μάλλον είσαι βαρετός γιατί δεν βρήκα τίποτα κακό για σένα στο ιμδβ, και όπως όλοι ξέρουμε το ιμδβ είναι η απολυτή και αλάνθαστη πηγή γνώσης. Το μόνο που βρήκα είναι μια ηλίθια δήλωση ότι χαίρεσαι που δεν κέρδισες όσκαρ νωρίτερα γιατί θα επηρεαζόταν αρνητικά η η δουλειά σου. Που τα πουλάς αυτά μωρή; Εδώ ολόκληρος Ντίσνεϋ κέρδισε 22 όσκαρ σκηνοθεσίας και δεν έπαθε τίποτα, εσύ γιατί να πάθεις;  Κανονικά θα σου λεγα πως όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια, αλλά δε θα το κάνω, όχι επειδή είμαι καλός άνθρωπος, ούτε επειδή σε αγαπώ αφόρητα, αλλά γιατί το Hugo, ευωδίαζε τόση αγάπη και μεράκι που ακόμα και οι πέτρες δάκρυσαν. Σατανάς είσαι μωρέ.