Screenplay- Blogoscars 2012

Σε αυτην την ομορφη χώρα του ήλιου και της θάλασσας, μια φορά και έναν καιρό, έζησε ένα αγόρι πιο έξυπνο και πιο γαμάτο από όλα τα άλλα. Δεν ξέρω που οφειλει το λαμπρο του μυαλο, ισως έφταιγε η καταγωγή του από την Χαλκιδικη, γιατι ως γνωστον σαν την Χαλκιδική δεν έχει και εμείς οι βόρειοι ειμαστε τα καλύτερα παιδιά, ισως το dna, ισως το αρχαιο πνευμα αθανατο. Αυτό το αγόρι λοιπον, ο Αριστοτέλης, έγραψε ένα πολύ σπουδαιο βιβλιο, το οποίο ονομάζεται «Περι ποιητικής», στο οποίο δινει τον ορισμό της τραγωδίας:  Ἐστὶν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας, μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ, χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδὼν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας, δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν. ( "είναι λοιπόν η τραγωδία μίμηση (δηλ. αναπαράσταση επί σκηνής) πράξης σημαντικής και ολοκληρωμένης, η οποία έχει κάποια διάρκεια, με λόγο ποιητικό ("γλυκό" ή "διανθισμένο", στην κυριολεξία), τα μέρη της οποίας διαφέρουν στη φόρμα τους, που παριστάνεται ενεργά και δεν απαγγέλλεται, η οποία προκαλώντας τη συμπάθεια και το φόβο του θεατή τον αποκαθάρει (λυτρώνει) από παρόμοια ψυχικά συναισθήματα".)

Έκτοτε, πέρασαν χρόνια και καιροί και γεννήθηκε ο κινηματογράφος, η τέχνη που καταφέρνει να μας συγκινήσει, να μας ταξιδέψει, να μας τρομάξει, να μας συγκλονίσει.  Το έργο, λένε, είναι του σκηνοθέτη, αλλά εγώ -αν με ρωτάς- έχω σε μεγαλύτερη εκτίμηση τον σεναριογράφο. Πάντα θα με εντυπωσιάζουν οι άνθρωποι που μπορούν να βάλουν σε σειρά τις λέξεις και με όπλο αυτές, να γεννήσουν ποικίλα συναισθήματα σε ανθρώπους που βρίσκονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Δεν είναι εύκολη δουλειά αυτή του σεναριογράφου γιατί δεν υπάρχει συνταγή της επιτυχίας. Υπάρχουν έργα που βασίστηκαν σε χιλιοειπωμένες ιδέες αλλά είχαν αυτό το κάτι που θέλει ο κόσμος και έμειναν στην ιστορία, υπάρχουν και άλλα που ξεκίνησαν τρομερά φιλόδοξα και ξεφούσκωσαν πιο γρήγορα από μπάλα που ποδοπάτησε τριαξονικο. Βέβαια, τα λόγια του Αρίστου, ειναι πάντα επίκαιρα, αφού ενα καλο κινηματογραφικό έργο πρέπει να είναι ολοκληρωμένο, με σαφώς διαχωρισμένα μέρη, εμπλουτισμένο με ωραίο λόγο και να έχει στόχο να προκαλέσει διάφορα συναισθήματά στον θεατή.

Τι θα ήταν όμως οι ταινίες του 2012 αν ήταν πιάτο ημέρας;

10. Horrible bosses 

 Υλικά:

            - 3 θλιβεροί τύποι

            - ένα καθικι γιαππης

            - ένα τζανκι της κακιάς ώρας

            - μια λυσσάρα

Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε μπόλικο καφροχιουμορ, σεξιστικά αστεία, χοντροκομμένα αστεία. Σβήνουμε με την πιο-ξεκαρδιστική-σκηνή-μαστούρας και σερβίρουμε σε ανθρώπους που θέλουν να γελάσουν με την ψυχή τους.

9. 50/50

Υλικά:

- ένας γλυκός, ευαίσθητος μορφονιός

- ένα άδικο χτύπημα από την μοίρα

- ένας ηλίθιος φίλος

- μια πρωτάρα ψυχολόγος

Ανακατεύουμε τον μορφονιό με μπόλικο δράμα, αλλά αφαιρούμε προσεκτικά κάθε μελόδραμα και υπερβολή. Αφού πάρει μια βράση προσθέτουμε τον φίλο μαζί με μπόλικο καφροχιουμορ, την χρυσή του καρδιά και όση συμπαράσταση τραβιέται. Σερβίρεται ζεστό, σαν την ζεστασιά που άφησε όταν τέλειωσε.

8. The help

Υλικά:

- μπόλικες μαύρες υπηρέτριες

- μια σκύλα, δευτεράτζα

- μια γλυκύτατη χαζούλα

 - την Εμα Στόουν με απαίσιο μαλλί

Χτυπάμε σε ένα μπολ τις υπηρέτριες μαζί με μπόλικο ρατσισμό και απύθμενη ανθρώπινη βλακεία. Προσθέτουμε τις κοπελιές, ανακινούμε καλά, και προσθέτουμε λίγο κάρυ επανάστασης. Αφού το τελειώσουμε, το συνοδεύουμε με σοκολατόπιτα.

             

7. Carnage

Υλικά:

- 2 ακτιβιστές, new age παντρεμένοι μεταξύ τους

- ένας γιαππης

- η νευρωτική σύζυγος του γιάπη

Βάζουμε τους 4 στο πιο μικρό σεικερ που έχουμε και τους περιχύνουμε με μπόλικη δηθενια και ακόμα περισσότερα νεύρα. Τους χτυπάμε αλύπητα μέχρι να μην αντέχουν άλλο και τους σερβίρουμε σε διάφανα ποτήρια. Είναι έτοιμοι να δαρθούν, αλλά δε θα το κάνουν, γιατί βλέπει ο κόσμος.

6. The Skin I live in

Υλικά: - ένας πλαστικός χειρούργος

- η κόρη του γιατρού

- ο γκόμενος της κόρης

- μια τύπισσα ντυμένη πλαστική κούκλα

- μια υπηρέτρια

Παίρνουμε τον γκόμενο και τον ψήνουμε μέχρι να αλλάξει   ύφη και χρώμα. Προσθέτουμε τον γιατρό, μπόλικη παράνοια, και ικανή ποσότητα διαστροφής και τους σιγοψήνουμε αργά και βασανιστικά μέχρι να ενωθούν οι γεύσεις τους. Σερβίρουμε σε μια μεγάλη πιατέλα μαζί με όλους τους υπόλοιπους και απολαμβάνουμε μέχρι να μας κάτσει στο λαιμό, όταν συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς τρώμε.

5. Midnight in Paris  

Υλικά: - το Παρίσι

-         Διαφόρους γαματους για τους οποίους δεν μπορώ να πω παραπάνω

-         Έναν ξανθό, αλαφροΐσκιωτο τύπο.

Παίρνουμε τους γαματους, το Παρίσι και ανακατεύουμε με τον αλαφροΐσκιωτο. Προσθέτουμε μπόλικη μουστάρδα για να πάρει κίτρινο χρώμα, αρκετές τζούρες νοσταλγίας, 2-3 κλεισίματα ματιού, άρωμα γουντι αλεν. Σερβίρεται με καλό κρασί και συνοδεύεται με το υπέροχο ost της ταινίας.

4.  Melancholia

Υλικά: - 1 ξανθιά

- 1 μελαχρινή

- ο τζακ μπαουερ

- ένα νυφικό

- ένας πλανήτης

Παίρνουμε την ξανθιά και την βουλιάζουμε σε μίγμα κατάθλιψης και αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Την τυλίγουμε με το νυφικό και την βάζουμε σε ένα ταψί με τον τζακ μπαουερ και την μελάχρινή. Τις αφήνουμε να ψηθούν σε δυνατή φωτιά. Όταν τις σερβίρουμε, ραντίζουμε με μπόλικη μελαγχολία και ντεμεκ ηρωισμό και σερβίρουμε σε λεπτό πιάτο. Προσθέτουμε τον πλανήτη, σπάει το πιάτο, το φαγητό είναι για πέταμα.

3. A separation

Υλικά: - 2 άνδρες

-         2 γυναίκες

-         2  παιδάκια

-         1 παππούς

Παίρνουμε τις γυναίκες και τα παιδάκια και τα τυλίγουμε σφιχτά σε φύλλο, αφήνοντας να φαίνεται ισα το πρόσωπο. Προσθέτουμε μπόλικη θρησκοληψία και καταπίεση. Παίρνουμε τους άνδρες και τους τσιγαρίζουμε με αρκετά νεύρα. Σερβίρεται στο παλιομοδίτικο σερβίτσιο της γιαγιάς και συνοδεύεται με σόδα για να καταπιούμε την στενοχώρια που μας πνιγεί.

2. Incedies

Υλικά: - 2 δίδυμα

- 2 γράμματα

- ο παραλογισμός του πολέμου

Ανακατεύουμε τα βασικά υλικά με μπόλικο δράμα, αλλά –προσοχή- όχι μελόδραμα. Προσθέτουμε όση μητρική αγάπη αντέχουμε, θρησκοληψία και αδικία. Σβήνουμε με μια σος «αποκάλυψη» και δεν πίνουμε τίποτα γιατί μετά το τέλος της, ειλικρινά δεν σου χει μείνει μυαλό.

1.     We need to talk about Kevin

Υλικά: - 1 γυναίκα

-         1 κωλόπαιδο

-         Μπόλικη παράνοια

Τσιγαρίζουμε το κωλοπαιδι με την παράνοια. Προσθέτουμε αντικοινωνική συμπεριφορά, αφαιρούμε κάθε συναίσθημα και σβηνουμε κάθε ιχνος λογικης. Ψηνουμε την μανα σε υψηλη φωτιά και αφου ξεροψηθεί προσθέτουμε το κωλοπαιδι. Τους σβήνουμε με σάλτσα παραλόγου και αφου φάμε, πινουμε έναν δυνατο ουίσκι για να μας φύγουν τα νευρα για τις μανάδες που βλέπουν τι καμάρια εχουν και δεν κανουν τιποτα.